اول ) هفته گذشته رئیس جمهور محترم در اولین گرد همایی استانداران سراسر کشور خط مشی اصلی دولت تدبیر وامید را تشریح نمودند  دکتر روحانی همچنین در نحوه انتخاب استانداران دو اصل اعتدال گرایی و توسعه مدار بودن را از شاخص ها وملاک های انتخاب استانداران برشمردند در این مقال از اعتدال گذشته وبه توسعه می پردازیم .
توسعه که از شعارهای اصلی دولت تدبیر وامید است شعار قشنگی است که در نوشته های تعداد زیادی از اساتید ، دانشگاهیان ،سیاسیون ،جامعه شناسان ،هنر مندان و...هر کدام به فراخور تخصص خود تحت عناوین توسعه سیاسی ،توسعه فرهنگی ؛توسعه اجتماعی و توسعه اقتصادی استفاده می شود وانهایی که جهان شمول تر به قضیه نگاه می کنند از توسعه پایدار نام می برند .
بدون شک در طی ادوار گذشته تمامی دولت ها در پی توسعه بوده اند وهیچ حکومت ودولتی نیست که مخالف توسعه باشد اصلا مگر می شود مخالف پیشرفت ورفاه وافزایش کیفیت زندگی بود  اما چه اتفاقی افتاده است که هم اینک با حجم انبوهی از مشکلات زیست محیطی ،رکود وتورم اقتصادی وافول سرمایه اجتماعی  روبرو هستیم  کدام  راه را اشتباه رفته ایم که به این سرانجام رسید ه ایم ؟
فکر میکنم تا قبل از دولت دهم سازمانی به نام برنامه وبودجه در کشور وجود داشت  که اگر چه دارای نواقصی بود اما به هر حال نقطه اتکا وابزار نظارتی برای اجرای  صحیح برنامه  توسعه کشور بود متاسفانه در دولت قبل به بهانه های مختلف این سازمان (بز عم بعضی امریکایی ) منحل شد . وتعجب انکه هیچ  اعتراضی  هم اتفاق نیافتاد  انگار تمامی نهادها وسازمانها وادارات وسایر قوا از این سازمان دل پر خونی داشتند . با انحلال سازمان ودر پی سفر های استانی وتصمیمات یک روزه برای طرح های ملی واستانی اتفاق بدی در کشور رغم خورد .
وجود صدها پروژه نیمه کاره بدون طرح توجیهی ما حصل ومیراث رفتار غیر منطقی گذشته می باشد اما اگر خواسته باشیم  همه ی مشکلات را هم به گردن دولت قبل بیاندازیم کمی دور از انصاف است  واقعیت انست که  در دوره های قبل نیز زمانی که ما در حال  سد سازی بودیم کشور های توسعه یافته در پی تخریب سد های خود بودند زمانی که ما در پی توسعه بسیاری صنایع بودیم دنیا در حال انتقال این صنایع به سایر کشورهای دیگر بود و...
اینک که زمزمه های تجدید حیات سازمان برنامه وبودجه به گوش می رسد امیدی است برای انکه کشور در ریل درست مدیریت وبرنامه ریزی حرکت صعودی  خود را برای توسعه ادامه دهد اما به نظر میرسد تنها احیا این سازمان به تنهایی کافی و قابل اتکا واعتماد نباشد زیرا بیم ان می رود که اشتباهات گذشته تکرار وسازمان زیر فشار سیاسیون ،مدیران وبخش خصوصی نتواند به رسالت واقعی خود به راحتی بپر دازد .
برای رفع این نقیصه باید یک نهاد دیگر به عنوان نهاد مشورتی ونظارت کننده یا التر ناتیو وجود داشته  که خارج از سیستم دولتی طرح ها وپروژ ها رابررسی نماید وواقعیت را با تمامی ابعاد مسئله  به مردم ومسئولین گوشزد نماید ونه براساس خواست وسلیقه مسئولین ویا منافع بخش خصوصی  تنها تایید کنده طرح ها باشد 
 در کشوری که انجمن های مردم نهادی قوی در ان وجود نداردشاید استفاده از ظرفیت دانشگاهها ویا موسسات تحقیقاتی بهترین امکان  باشد اینک که هدایت دانشگاه یزد به دست مهندس اولیا سپرده شده است امید می رود  برنامه توسعه پایدار یزد نه فقط در غالب برگزاری همایش ها بلکه به صورت کار گروهی متشکل از نخبگان  وبه صورت مستمر به عنوان یکی از رسالت های دانشگاه مورد مطالعه قرار گیرد
دوم ) چند روز قبل دکتر نجفی رییس اسبق سازمان برنامه وبودجه ورییس کنونی میراث فرهنگی ،گردشگری وصنایع دستی جمله ای به این مضمون داشت که باید به این باور برسیم که میراث فرهنگی ،گردشگری وصنایع دستی همچون چاههای نفت با ارزش هستند تاکید می کنم که این سخن را کسی گفته است که سالها سکاندار مدیریت وبرنامه ریزی کشور را بر عهده  داشته است .
این سخن گزافی نیست سالهاست این حقیقت که ایران با توجه به اینکه جزو 10 کشور اول از نظر جاذبه های گردشگری است ولی سهم در امدهای ان به هیچ وجه قابل مقایسه با جایگاه ان نمی باشد نقل محافل اقتصادی کشور است  اتفاقا در حال حاضر مشکل میراث فرهنگی کشور هم مثل مشکل وزارت نفت در دو بخش عدم دانش  بهره برداری وعدم بازار فروش  می باشد . که با توجه به توافقات به عمل امده در روند مذاکرات شاید امیدی به بهتر شدن اوضاع  هر دو مورد وجود داشته باشد اما شاید اولین کار اعتماد سازی واگاه سازی این مطلب برای تعدادی از عزیزان است که صنعت توریسم را مساوی با ولنگاری وتهاجم  فرهنگ غربی می دانند .
سوم ) بنا به نظر اکثر کارشناسان ، استان یزد یکی از قطب های گردشگری میراث فرهنگی وصنایع دستی کشور محسوب می شود که پتانسیل های بسیاری دارد از جمله این پتانسیل ها بحث صنایع دستی ان می باشد متاسفانه تعداد قابل توجهی از صنایع دستی در گذر زمان به فراموشی سپرده شده است اما دو مولفه قابل اعتنا هنوز وجود دارد که عبارتست از فرش و طلا ، این دو ازجمله صنایع دستی است که هم اکنون نیز می تواند بازده ودرامد خوبی برای استان محسوب گردد زیرا علاوه برانکه جزو صنایع دستی محسوب می گردد جزو سر مایه خانواده ها هم محسوب می شود  د و نکته در این مورد باید مورد توجه قرارگیرد
الف) توسعه وتشویق طرح های  خود کفایی زنان سر پرست خانوار با محوریت قالی بافی توسط کمیته امداد از کارهای قابل تامل است وجود تعداد زیادی از زنان سرپرست خانوار که دارای کمترین درامد می باشند ودر معرض انواع اسیب های اجتماعی می باشند یک زنگ خطر برای جامعه یزد محسوب می شود شاید بتوان با همکاری بخش خصوصی ، وسایر سازمان های ذیربط بتوان کارگاههای متعدد فرش بافی در سطح استان ایجاد نمود کافیست مکان مناسب ، درامد متعادل وبیمه شامل انان شود این مهم از پس کار افرینان برتر یزدی بر می اید اگر اراده ای برای حمایت از انان وجود داشته باشد 
 واقعیت انست که کشورهای همسایه با سو استفاده  از نام وبرند فرش ایرانی با یک برنامه ریزی منسجم  وعلمی توانسته اند قسمتی از بازار فرش ایران را از ان خود کنند .

ب ) چند روز گذشته در جراید کشور خبری جالب منتشر شد : استان سمنان تصمیم به احداث شهرک صنعتی با محوریت ساخت زیور الات نموده است .متاسفانه علیرغم انکه طلا وزیور الات یزد در سطح کشور شناخته شده وبه عنوان یک برند مطرح می باشد ولی هیچ طرح وایده جدیدی برای  توسعه این صنعت در یزد مطرح نشده است شاید بتوان با برگزاری جشنواره ای با نام طلای یزد با ایده ای بدیع بتوان جشنواره ای ملی ( ودر قدم بعد در سطح منطقه ) ایجاد نمود . به هر حال تابحال اتحادیه صنف طلا وجواهر سمنان بنای رقابت را با یزد گذاشته است است واین برای یزدیهای رند قابل تامل است .بهترین فرصت برای تبلیغ این جشنواره عید نوروز وتبلیغ ان برای مسافران نوروزی است

• نویسنده : یزد فردا
• منبع خبر : خبرگزاری فردا